Anna Barkova – In de barak

Anna Barkova schreef onderstaand gedicht in het Karlag-kamp. Veel van haar gedichten uit de eerste kampjaren zijn doordrongen van een kwade, demonische triomf ¹https://www.litmir.me/br/?b=560318&p=4. Zo ook dit gedicht.

В бараке

Я не сплю. Заревели бураны
С неизвестной забытой поры,
А цветные шатры Тамерлана
Там, в степях…
И костры, костры.

Возвратиться б монгольской царицей
В глубину пролетевших веков.
Привязала б к хвосту кобылицы
Я любимых своих и врагов.

Поразила бы местью дикарской
Я тебя, завоеванный мир,
Побежденным в шатре своем царском
Я устроила б варварский пир.

А потом бы в одном из сражений,
Из неслыханных оргийных сеч
В неизбежный момент пораженья
Я упала б на собственный меч.

Что, скажите, мне в этом толку,
Что я женщина и поэт?
Я взираю тоскующим волком
В глубину пролетевших лет.

И сгораю от жадности странной
И от странной, от дикой тоски.
А шатры и костры Тамерлана
От меня далеки, далеки.

1935 год. Караганда

In de barak

Ik kan niet slapen. Sneeuwstormen uit onbekende
Vergeten tijden bulderen guur,
En Timoer Lenk z’n kleurrijke tenten
Daar, op de steppen…
Bij het kampvuur, bij het kampvuur.

Als ik terug zou keren als Mongoolse tsarin
Naar de diepte van vervlogen jaren,
Zou ik mijn geliefden en vijanden vastbinden
Aan mijn merrie d’r staartharen.

Jou, pas veroverd continent,
Zou ik met ongetemde wraak treffen.
De overwonnenen zou ik in mijn tent
Een barbaars feestmaal voorzetten.

Om vervolgens bij een van de veldslagen –
Ongekend losbandig van aard –
Tijdens de onvermijdelijke nederlaag,
Te vallen op mijn eigen zwaard.

Vertel eens, wat heeft het voor zin
Dat ik een vrouw ben die gedichten schrijft?
Als een weemoedige wolf tuur ik
In de diepte van een vervlogen tijd.

En ik word door vreemde hebzucht verzengd,
Door wilde, vreemde weemoedigheid.
De tenten en kampvuren van Timoer Lenk
Zijn ver, ver weg van mij.

1935, Karaganda

Timoer Lenk

Barkova gaat in dit gedicht terug naar de tijd van Timoer Lenk: de middeleeuwse veroveraar die in Centraal-Azië (het huidige Oezbekistan) werd geboren, naar schatting zeventien miljoen mensen vermoordde en van de afgehakte hoofden torens liet bouwen.²https://www.youtube.com/watch?v=X42E7erSaUw Over deze wrede, Aziatische agressor kon Barkova, in tegenstelling tot over de ‘Timoer Lenk’ van haar eigen tijd, zonder gevaar voor eigen leven schrijven.